Resulullah sav göz yaşı döktügü tek kişi

Hz. Hatice Validemizin nesli, Peygamber Efendimizle (s.a.v), dedeleri Kusayda birleşiyordu. Esedoğulları kabilesinden Huveylid bin Esedin kızıydı. Künyesi Ümmü Hinddir. Okuma yazma bilir, büyük servetini tek başına idare ederdi. Hz. Hatice Validemiz, iki defa evlenmiş, zevclerinin vefatı ile dul kalmıştı. İki çocuğu vardı. Akıllı, zengin ve güzel hasletleri olan bir hanım olduğundan, Kureyş eşrafından birçok evlenme teklifi almıştı. Fakat bunların hiçbirini kabul etmemişti. Hz. Hatice Validemiz, Peygamber Efendimize (s.a.v), sermaye vererek ticaret yapıyordu. Yine bir seferinde kervanın dönüş vakti, arkadaşları ile beraber evinin balkonundan yolunu gözlüyordu. Kervanla beraber bir bulutun geldiğini ve Rasulüllah Efendimizi (s.a.v) gölgelediğini gördüler. Bu ticarette daha öncekilerden fazla kar elde edilmişti.

Hz. Hatice (r.anha), rüyasında; *Güneşin gökyüzünden inip, kendi hanesine girdiğini, oradan da bütün haneleri aydınlattığını* görmüştü. Rüyasını Haniflerden olan amcasının oğlu Varaka bin Nevfele anlattığında *Sen ahir zaman nebisinin zevcesi olacaksın* cevabını almıştı. Rasulüllah Efendimiz (s.a.v), 25 yaşında iken 40 yaşında olan Hz. Hatice ile evlendi. Peygamber Efendimiz (s.a.v) düğün merasimi için deve kestirdi. Halka yemek yedirdi. *Haticetül Kübra* Validemiz, iffeti ve temizliğine binaen *Tahire* lakabıyla zikrolunurdu. Peygamber Efendimiz (s.a.v), nikahtan sonra onun hanesinde yaşamaya başladı. O devirde çok eşlilik yaygın olmasına rağmen, Rasulüllah Efendimiz (s.a.v), onun vefatına kadar başka hanımla evlenmedi.

Bu mesud izdivaçtan Rasulüllah Efendimizin (s.a.v), Kasım, Abdullah isimli oğulları (küçük yaşta vefat etmişlerdir) ve Zeynep, Rukayye, Ümmü Gülsüm ve Fatıma isimli kızları dünyaya gelmiştir. Rasulüllah Efendimizin (s.a.v) küçük yaşta vefat eden diğer oğlu İbrahim, Hz. Mariyei Kıbtıyye Validemizden dünyaya gelmiştir.

Rasulüllah (s.a.v) Efendimiz, dini tebliğ ile emrolununca *Ya Hatice! Kimi davet edeyim? Kim beni tasdik eder?* deyince, Hz. Hatice (r.anha) Validemiz, *Ben tasdik ederim, Ya Rasulallah, bana anlat.* dedi. İlk müminelerden ve onunla namaz kılanlardan oldu.

Hz. Aişe (r.anha) Validemiz de; *Rasulüllahın (s.a.v) zevceleri arasında daha önce vefat etmiş olmasına rağmen Hz. Haticeyi kıskandım. Zira Rasulüllah, (s.a.v) onu daima hatırlar, kurbanlar keserek onun yakınlarına hediye ederdi.* buyurmuşlardır.

*O, Hz. Ali (r.a.)nin bildirdiğine göre, Resulüllah (s.a.v.) Efendi-mizin, İsrailoğullarının en hayırlı kadını, İmran kızı Meryem; bu ümmetin en hayırlı kadını ise, Hadicetül-Kübradır mübarek sözlerinin muhatabıdır.

*O, sahip olduğu bütün servetini, gözünü dahi kırpmadan inandığı dava uğrunda feda etmesini bilen... İslamın, ferd ve cemiyet hayatına hakim olması için verilen mücahede-mücadelede ve hizmetlerde yılmadan-yıkılmadan zirveleri tutan... Kainatın Efenidisine ilk inananlardan biri ve belki de birincisi olan fedakar-cefakar-çilekeş annemizdir.

*O, inandığı dava uğruna nelerin feda edilebileceğine lafla değil bizzat yaşayarak örnek olan... Efendimiz (s.a.v.)in fem-i saadetlerinden, Bu ümmetin en hayırlı kadını ünvanını alan... Henüz hiçbir kimsenin Fahr-i Alem (s.a.v.)e inanmadığı zamanlarda bile, Sen bu ümmetin peygamberisin diyerek ona gönülden inanıp bağrını açan ve sonuna kadar destek ve yardımcı olan...

Vahyin, hemen her zerresini bütün heyecanıyla yakından duymuş ve doymuş; gelmiş ve gelecek bütün mümin kadınlar için en güzel numune olarak kabul edilecek ulvi bir ruha sahip bulunan...

Zarafet-nezaket, akıl ve ilimle süslenmiş, metanet-muhabbet ve cesaretle donanmış emsalsiz bir insan ve zevce olarak Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.) Efendimize, Allah celle celalühu tarafından verilmiş bir hediye... Server-i Alem (s.a.v.) Efendimizin, Ondan daha iyisini Allah bana vermedi buyurduğu mübarek insandır, Hz. Hadicetül-Kübra (r. anha) validemiz.

*Gelecek nesillerin, onun gibi bir imtisal numunesi bir insanı tanımaması, onu örnek alamaması elbette ki çok büyük bir talihsizlik olur. Zira insanlar İki Cihan Güneşi Efendimize inanmazlarken o iman etmiş, inkar ederlerken o tasdik etmişti. İnsanlar ondan mallarını-servetlerini esirgerlerken o, bütün varlığını Allah ve Resulü için bezletmişti. Kısacası o, Resulüllah Efendimizin beyanına göre yaşamış, mümin kadınlar için kıyamete kadar örnek olacak bir zevce idi.
Hazreti Haticenin ,annesinin adı Fatıma idi.Cihan Denilen bu saraya Hazreti Hatice gibi bir iffet ve ismet sadefi hediye etmiştir.

Bu mübarek hanımda varlığın nuruna şefkat kuçağını açmış, Kendi çocuklarından çok onu sevmişti.Hem okadar Allah Rasülünü memnun etmişti ki, vefat ettiklerinde , onun kabrine bizzat indiler.Genişletir gibi kabrin bir köşesine işaret ettiler ve kabrin içine upuzun yattılar.Sonra da, kabirden çıktılar.Mübarek gözleri inci taneleri gibi yaşlarla doluydu.


Bu göz yaşları kabrin içine de düşmüştü.Bu hali gören Hazreti Ömer dedi ki;

**Ey Allahın Rasülü, şu kadına yaptığını gördüğüm şeyi, hiçbir kimseye yapmamıştın.

O zaman buyurdular ki;

**( Ya Ömer) Ebu Talipten sonra bu kadıncağız kadar bana iyiliği dokunan bir kimse olmamıştır.Ona Cennet Elbiselerinden giydirilsin diye gömleğimi kefen olarak giydirdim.Kabir hayatı kendisine mülayim ve kolay gelsin diye de kabirde yanına uzandım.

*Hasılı; o büyük validemizi, gelmiş-gelecek bütün müminlerin annesi olan o örnek insanı hakkıyla anlamak, anlatabilmek şüphesiz ki haddimiz değil. Bizim yaptığımız, şairin İki Cihan Güneşi Efendimiz (s.a.v.) için dediği gibi, ona ait hatırlayabildiğimiz en güzel meziyet ve hasletleri sıralayarak gönlümüzü ve lisanımızı süslemeye çalışmaktan ibarettir. Mevla-yi zul-Celal vel-Kemal hazretleri, şefaatlerinden mahrum etmesin. Åmin...